Bugün bu önemli yazıyı okumayanlar için tekrar,unutanlara da hatırlatmak adına paylaşmak gereği hissettim.
Bakın bakalım Devlet Bahçeli kimmiş?
Devlet Bahçeli’yi 45 yıldır yakından tanıyan birisi olarak, onun MHP’ye, Ülkücülere ve Türk Milliyetçiliğine ihanet içinde olduğu konusunda hiçbir şüphem yoktur.
Daha doğru bir ifadeyle, Ülkücü olmayan tek kişi varsa Devlet Bahçeli’dir. Devlet Bahçeli, MHP Genel Başkanlığı görevini isteyerek ve severek yapmamaktadır. MHP’nin adını, amblemini, siyaset tarzını ve üslubunu, Kurucu Genel Başkanı Başbuğ Alparslan Türkeş’i hiç sevmediği, ben dâhil, pek çok ülkücü tarafından bilinmektedir. Bu sözler, kızgınlıkla söylenmiş duyumlar değil; bilgidir.
1948 yılı doğumlu Bahçeli, ilk ve orta öğrenimini özel kolejlerde tamamlamış, 1967 yılında girdiği AİTİA’yı 1972’de bitirerek aynı okula bağlı yüksek okullarda, Prof. Aziz Köklü’nün kabul etmesi üzerine asistanlığa başlamıştır. Asistanı olarak başladığı Aziz Köklü’nün ölümünden sonra Prof. Ahmet Beyaslan’a asistan olmuş fakat hiçbir hocası doktora öğrenciliğine kabul etmemişlerdir. 1972’den 1982′ ye kadar, 10 yıl doktorasını yapamamıştır. 1982 de Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Müdürlüne getirilen Prof. Naci Kınacıoğlu ile 1972 de doktorasını yapan 1974 de doçent, 1979 da Prof. olan Kamil Turan’ın himayeleri ile 10 yıl sonra Türk Ekonomisinin Yapısal Değişikliği tezi ile doktorası kabul edilmiştir.
Devlet Bahçeli’nin özgeçmişlerinde doktorasının solcu hocalar tarafından engellendiği şeklindeki anlatımlar doğru değildir. Bütün akademisyenler doktora tezlerini kitap olarak yayınlamaktadırlar. Devlet Bahçeli’nin böyle bir kitabı var mıdır? Devlet Bahçeli kitap da okumaz, kitap da yazamaz.
O, başkalarının yazdığı konuşmalarını derleyip, kendi yazdığı kitaplar olarak takdim eden bir “Bilge!”dir. O dönemde Ankara Üniversitesi Rektörü Tarık Somer, Gazi Üniversitesinde Rektör Prof. Şakir Akça dâhil, Prof. Kamil Turan ve Prof. Naci Kınacıoğlu gibi azımsanmayacak sayıda milliyetçi akademisyen vardır. Tam tersine Devlet Bahçeli’nin doktorası bu milliyetçilerin himaye ve destekleriyle kazanılmıştır. Prof. Dr. Kamil Turan, Bahçeli’yi kendilerine Milli Emniyet’in getirdiğini, bu sebeple yardımcı olduklarını söylemiştir. Türk Milliyetçiliği tarihinde çok önemli yerleri olan Kamil Turan ve Naci Kınacıoğlu hayata gözlerini Devlet Bahçeli ile küs kapatmışlardır.
Devlet Bahçeli’nin 1965’li yıllardan başlayarak önce CKMP, sonra MHP dönemlerinde Ülkücü Hareket içinde yer aldığı, Türkeş tarafından eğitildiği, Ülkü Ocakları kurucusu olduğu gibi anlatımlar da doğru değildir. Ben Ülkü Ocakları Başkanlığı yaptım. ÜGD ve Ülkü Yolu Derneklerini ben kurdum.
MHP ve Ülkücü teşkilatların tarihini iyi bilirim. 1968’de teşkilatlanmaya başlayan hiçbir Ülkü Ocağının kuruluşunda ve faaliyetinde Devlet Bahçeli yoktur. Esasen MTTB’nin 1969 yılı kongresinde, Milliyetçiler tasfiye edildiği ve Milli Görüş geleneğinin eline geçtiği halde, MTTB Ankara şubesinin 1970 71 yılları arası sekreteri Devlet Bahçelidir. MTTB’ndeki bu görevinden sonra Ülkücü Hareket içinde yer almaya başlayan Devlet Bahçeli’nin ilk faaliyet ve görevi 1975’de kurulan Ülkücü Asistanlar ve Öğretim Üyeleri Derneği (ÜNAY)’ın kurucusu ve Prof. Turan Güven’den sonra, bir süre yürüttüğü başkanlığıdır. Bu yıllarda asistanı olduğu AİTİA’da ve sekreterliğini yaptığı Cebeci Meslek Yüksek Okulunda, başta merhum Abdullah Çatlı olmak üzere Ülkücülere yardımcı olduğunu bir kadirşinaslık olarak ifade etmek gerekir. Zaman zaman arabasını dahi Ülkücü faaliyetlerde kullanılmak üzere tahsis ettiği bilinmektedir. Nitekim 1978 yılında Devlet Bahçeli’nin arabası ile Adana’dan Ankara’ya portakal sandıkları içinde iki adet makinalı tüfek getirmeye çalışan Ülkücüler yakalanmış, tutuklanmış, ancak Devlet Bahçeli’nin bu olayda ifadesi dahi alınmamıştır. Keza 1980 darbesinden sonra Türkiye çapında bütün Ülkücü lider ve yöneticiler tutuklanmış Devlet Bahçeli’ye dokunulmamış; bütün Ülkücü kuruluşlar, dernekler ve MHP dahil partiler kapatıldığı halde, Devlet Bahçeli’nin başkanı olduğu ÜNAY faaliyetine devam etmiştir.
1980 darbesinden sonra, 1983’de kurulan Muhafazakâr Parti 1985’de MÇP adını almıştır. Pek çok ülkücü cezaevinde, Devlet Bahçeli dışarıda olmasına rağmen 1987 yılına kadar bu partiye katılmamış ve hatta muhalefet etmiştir. 1987 kongresinden az önce Ali Güngör ve Bahattin Ergezer ile birlikte MÇP’ye katılmış ve kongreden sonra genel sekreter yapılmıştır. Devlet Bahçeli, kendisini Türkeş’in davet ettiğini ve bu sebeple üniversitedeki görevinden istifa ederek, yani fedakârlık yaparak MÇP’ye katıldığını söylemektedir. Hâlbuki Ali Güngör, tam tersini söylemektedir.
Rahmetli Türkeş’in, üniversitede kalmasının daha faydalı olacağını söylemesine rağmen, istifa ederek partiye gitmekle Başbuğ’un dahi bir oldu bitti ile karşı karşıya bırakıldığını anlatmıştır. Nitekim aynı Ali Güngör, 1988 yılında, Necatibey caddesinde bir karşılaşmamız sırasında “Devlet Bey’i anlamakta zorlandığını, Alpaslan Türkeş’in ölümünü beklemeye başladığını” söylemiştir. MÇP, 1991 seçimlerine RP ile ittifak yaparak girmiş, 1993 de MHP adını alarak yoluna devam etmiş, Bahçeli, kongrede MKYK’ya dahi girememiş, 1995 yılında kaybedilen seçimlerde Adana’dan adaylık sıralamasında üçüncü sıraya düşürülmüş, 1997’de, on yıl sabırla beklediği emri hakk’dan sonra genel başkan seçilmiştir. Yani gökten indirilmemiş, vahiy yoluyla genel başkan seçilmemiştir. Bunu sağır vicdanlara ve kör gözlere söylüyorum, lidere sadakati şerefi sayanlara söylüyorum; paketlenmiş, 10 yıl sabırla hazırlanmış ve zamanı gelince servis edilmiştir. Üzücü olan Bahçeli’nin pozisyonundan ziyade Türk Milliyetçiliği Hareketini, tek bir adamın şahsıyla özdeşleştiren zavallılıktır.
1999 yılında yapılan seçimlerden, rakip partilerin yıpranmışlığı yanında, Başbuğ’un dramatik ölümü ve muhteşem cenazesinin psikolojik tesiri ile kısmi bir başarı kazanarak çıkan Bahçeli, DSP ile kurduğu koalisyon döneminde MHP’nin büyüme ve iktidar yolunu tamamen kapatmıştır. 19992002 arası iktidar ortaklığı döneminde ülkücü duruştan yoksun, kişiliksiz ve kimliksiz bir tavır sergileyen Bahçeli, Ülkücülüğün bütün itibarını, milletimizin ülkücülere beslediği güven ve ümidi tamamen yok etmiştir. İş ve aş bekleyen gariban ülkücülerin devlet memuriyeti taleplerinin önünü kesmek için KPSS sınavını O ihdas etmiştir.
2002 yılının 3 Kasım’ında Türkiye’yi tek başına erken seçime götürerek MHP’ni baraj altında bırakmış AKP’nin iktidar yolunu açmıştır.
2007 yılında Abdullah Gül’ün cumhurbaşkanı seçilmesine dolaylı katkı sağlayarak AKP’nin iktidarını güçlendirmiştir.
2014 yılında adını dahi telaffuz edemediği zavallı ve garip bir adamı CHP’ye de kabul ettirmek suretiyle cumhurbaşkanı adayı göstermiş ve Tayyip Erdoğan’ın ilk turda seçilmesini sağlamıştır.
2016 yılı 7 Haziran seçimlerinde İktidar olma çoğunluğunu kaybeden AKP’nin, hem Meclis Başkanını seçmesini; hem de seçimlerin yenilenmesine hizmet ederek 1 Kasımda tek başına yeniden iktidar olmasını sağlamıştır. Daha pek çok ihanetini saymak mümkündür. Memleketimizi AKP’ne mahkûm etmek, Türkiye’yi alternatifsiz ve Milliyetçileri çaresiz bırakmak ülkücülük müdür?
Devlet bahçeli asla ülkücü değildir. Tam tersine, ülkücüleri bir birlerine alternatif yaparak guruplaştırmak, dağıtmak, çözülmelerini sağlamak ve MHP’ni “küçük olsun, benim olsun” değil; Türk milliyetçiliğini bloke etmek, iktidar olmasını engellemek ve AKP’ni iktidarda tutmak üzere “özel bir görev” yapmaktadır.”