Şanlıurfa’dan gelerek Ankara’nın farklı ilçelerinde çalışan mevsimlik tarım işçileri; banyosu, tuvaleti olmayan çadırlarda yaşam mücadelesi veriyor. Ancak aylarca emek harcadıkları mahsulden de para kazanamıyor. Şereflikoçhisar'daki soğan tarlalarında çalışan bir işçi, “Biz altı aydır buradayız. Ekiyoruz, biçiyoruz emeğimizin karşılığını alamıyoruz. Soğanın maliyeti 75- 85 kuruş. Biz 50- 60 kuruşa satıyoruz. Şu anda bütün soğanlar kalmış. Ne satabiliyorsun ne geri dönebiliyorsun. Ne yapacağımızı şaşırdık" diyor.
"ELEKTRİK YOK, SU YOK, BİR AYDIR BANYO YAPAMADIM"
Yaşam koşulları kötü bir halde olan tarım işçileri, çadırlarda kalıyorlar. Çadırların hiçbirinde elektrik yok. Suyu ise yakında bulunan İrfanlı Barajı’ndan tankerleri doldurarak kullanıyorlar.
Geldiği günden bu yana banyo yüzü görmediğini söyleyen Abdülbaki Ökten, şunları söylüyor:
“Ben 6 aydır buradayım, yaz, kış. Üstüme üç kere kar yağdı. Urfa’dan geldim. Şu anda 850 bin lira borçluyum. Mazota, gübreye, bakkala, fırıncıya her şeye…Bu ne ya. Vergimizi ödüyoruz ya. Canımızı istiyorsa gelsin alsın. Çadırlarda kalıyor millet artık. Çadırlarda, perişan halde. Elektrik yok. Su yok. Banyo, tuvalet yok. Affedersin bir aydır banyo yapmamışım soğuktan.”